Komentarze

• 

  marzenabb

  25.10.2007 00:50

  To Przyjaciel. Ciągle wracasz pamięcią
  do tego poranka zimą.
  Tyle lat już wierzyłeś, wiedziałeś na pewno,
  a jednak nie możesz wyjść z podziwu.
  
  Pochylony nad lampą, w snopie światła wysoko związanym,
  nie podnosząc swej twarzy, bo po co -
  - i już nie wiesz, czy tam, tam daleko widziany,
  czy tu w głębi zamkniętych oczu -
  
  Jest tam. A tutaj nie ma nic prócz drżenia,
  oprócz słów odszukanych z nicości -
  ach, zostaje ci jeszcze cząstka tego zdziwienia,
  które będzie całą treścią wieczności.